“హలో గురూ! గుడ్ ఈవెనింగ్! …..” చదువుతున్న పత్రిక ముడిచి ప్రశాంతి వైపు చూశాను. గోడ వారనున్న కుర్చీని నిర్లక్ష్యంగా ముందుకులాగి కూర్చుంది తను. స్కర్టూ, బనీను వేసుకుంది. బనీను మీద ‘వండర్ లాండ్’ అన్న ఇంగ్లీషు అక్షరాలు ఎరుపు, నీలం, పసుపు రంగుల్లో అందంగా ప్రింటయి వున్నాయ్. ఆ అక్షరాలు సమంగా ఆమె ఛాతీమీదకి రావడం ఓ ఆకర్షణగా వుంది. స్కర్టు వెనక్కి జరగడంవల్ల తొడలు బయటకి తొంగి చూస్తున్నాయి. మెల్లగా లేచి కూర్చున్నాను. మోకాళ్ళ మధ్య ఎడంలో నుంచి ఆమె ధరించిన ఎర్రని నైలాన్ డ్రాయర్ లీలగా అవుపించింది. స్కర్టు ఎరుపురంగు గనుక డ్రాయర్ కూడా అదే రంగుది వేసుకున్నట్టుంది. “ఏరోజు కారోజు నువ్విలా నా వంక క్రొత్తగా చూడ్డం బాగోలేదు. నేనేమైనా నీ కంటికి వయ్యంలా కనిపిస్తున్నానా?” బుంగ మూతి పెట్టుకుని గుర్రుగా చూసింది ప్రశాంతి. నేను మాట్లాడలేదు. సిగరెట్ పేకెట్ అందుకొని ఓ సిగరెట్ బయటకు తీసి